پزشکی از راه دور

پزشکی از راه دور، ارائه خدمات بهداشتی درمانی با به کار گیری فن آوری مخابراتی به منظور تشخیص، درمان، جلوگیری از بیماری و صدمات و نیز آموزش بهداشت فردی، در شرایطی که بعد مسافت عامل تعیین کننده باشد، تعریف می شود.

استفاده از پزشکی از راه دور در مواردی ضروری می باشد که موانع فیزیکی مانع انتقال اطلاعات باشند و یا مواقعی که دسترسی به اطلاعات کلیدی برای مدیریت درمانی صحیح امکان پذیر نباشد.

اهداف پزشکی از راه دور

• افزایش مراقبت از بیماران
• افزایش دسترسی و مراقبت پزشکی برای کمک های بهداشتی درمانی به نواحی روستایی و دور افتاده
• در دسترس قرار دادن ابزار ها برای پزشکان برای انجام معاینات به طور خودکار
• کاهش هزینه‌ های مربوط به مراقبت‌ های پزشکی
• ساخت مراکز خدمات مراقبت پزشکی (در سطح جغرافیایی و جمعیتی وسیع)
• کاهش رفت و آمد بیماران به مراکز درمانی بهداشتی
• به وجود آوردن محیطی مدیریت شده در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی

 تاریخچه پزشکی از راه دور

حدود پنجاه سال قبل چندین بیمارستان برای دست یابی به بیماران در مناطق دور افتاده شروع به آزمایش کردند. اما با تغییرات سریع در فناوری در طول چند دهه گذشته، پزشکی از راه دور به یک سرویس پیچیده یکپارچه تبدیل گردیده است که در بیمارستان ها، خانه ها، دفاتر خصوصی پزشكی و دیگر مراكز بهداشتی و درماني مورد استفاده قرار می گیرد.

مفهوم پزشکی از راه دور با تولد فناوری ارتباطات راه دور آغاز شد، یعنی راه ارسال اطلاعات از راه دور به صورت سیگنال الکترومغناطیسی. اشکال اولیه فن آوری ارتباطات راه دور شامل تلگراف، رادیو و تلفن بود. در اواخر قرن نوزدهم، رادیو و تلفن شروع به ظهور نمودند. الکساندر گراهام بل در سال 1876 تلفن را اختراع کرد و هینریش رودولف هرتز اولین فرستنده رادیویی را در سال 1887 انجام داد.

در دهه 1960، سرمایه گذاری های سنگین از سوی دولت ایالات متحده، از جمله اداره بهداشت عمومی، ناسا، وزارت دفاع و بخش علوم انسانی و علوم انسانی، تحقیقات و نوآوری در پزشکی از راه دور را انجام دادند. یکی از پروژه های پیشرفته پزشکی از راه دور که از سوی دولت آمریکا تامین می شد، فناوری فضایی مورد استفاده برای مراقبت های پیشرفته پاپوگا (STARPAHC) نامیده شد و مشارکتی میان ناسا و خدمات بهداشتی هند انجام می گرفت.

پزشکی از راه دور در امروز

امروزه محدوده پزشکی از راه دور با سرعت بیشتری نسب به گذشته تغییر می کند. با پیشرفت تکنولوژی در سطوح نمایشی، قابلیت دسترسی گسترده و دسترسی به ابزارهای پزشکی از راه دور پایه، نیز افزایش می یابد. برای مثال، نه تنها ما اکنون تکنولوژی مشاهده ویدئو های زنده تلویزیونی را داریم، بلکه بسیاری از جمعیت دنیا تجربه استفاده از برنامه های ویدئویی آنلاین (مانند اسکایپ و ایمو) و دسترسی به یک رایانه یا دستگاه تلفن همراه برای استفاده از آنها دارند.

پزشکی از راه دور در ابتدا به عنوان راهی برای درمان بیماران در محل های دور افتاده، دور از مراکز بهداشت محلی و یا در مناطق با کمبود متخصصان پزشکی ایجاد شد. علاوه بر این که پزشکی از راه دور امروزه برای رفع این مشکلات استفاده می شود، همچنین به طور فزاینده ای تبدیل به یک ابزار مناسب برای انجام مراقبت های پزشکی شده است. فرد بیمار امروز می خواهد زمان کمتری را در اتاق انتظار دکتر بگذراند و در صورت نیاز به مراقبت فوری برای شرایط جزئی اما ضروری، به پزشک مراجعه کند.

امروزه شاهد افزایش روز افزون رسانه های تلویزیونی بوده ایم. با ساخت طیف گسترده ای از برنامه های سلامت تلفن همراه و دستگاه های پزشکی جدید تلفن همراه که به راحتی قابل استفاده می باشد، بیماران شروع به استفاده از تکنولوژی برای نظارت و مراقبت از سلامت خود می کنند. بسیاری دستگاه های خانگی پزشکی وجود دارند که می توانند عواقب و تشخیص عفونت گوش را کنترل کنند، میزان گلوکز را اندازه گیری کنند یا فشار خون را اندازه گیری کنند تا بیمار بتواند بدون این که به پزشک مراجعه نماید، اطلاعات پزشکی لازم را دریافت نماید.