کلمه رمز نگاری (Cryptography) از لغات یونانی به معنای محرمانه نوشتن متون می باشد. رمز نگاری تاریخچه ای طولانی و برجسته دارد که به هزاران سال قبل بر می گردد. نخستین کاربرد شناخته شده رمزنگاری در سال های 1900 تا سال قبل از میلاد در مقبره های غیر استاندارد یافت شده است که در دیوار آرامگاه پادشاهی قدیم مصر حک شده است.متخصصین رمز نگاری بین رمز (Cipher) و کد (Code) تفاوت قائل هستند. رمز عبارت است از تبدیل کاراکتر به کاراکتر یا بیت به بیت بدون آن که به محتویات زبان شناختی (ادبیات) آن پیام توجه شود. در طرف دیگر، کد به معنای تبدیلی می باشد که کلمه ای را با یک کلمه یا علامت دیگر جایگزین می کند (امروزه از کد ها استفاده زیادی نمی شود).
در سپتامبر 1945 در مجمع متفقین در سن دیگو این کد با بیان گزارش زیر توصیف گردید :
( برای سه سال متوالی، هر گاه ناوگان دریایی در خشکی پهلو می گرفت....)
آن چه که جاسوسان ژاپنی از بی سیم استراق سمع می کردند یک صدای نامفهوم و شلوغ بود. ژاپنی ها هرگز نتوانستند این کد را بشکنند، پس از جنگ بسیاری از افرادی که مبادله پیام های سری را به زبان رمزی Navajo بر عهده داشتند بابت خدماتشان نشان عالی نظامی نیز دریافت نمودند. ارتش آمریکا توانست کد های رمز ژاپنی ها را بشکند در حالی که ژاپنی ها نتوانستند کد Navajo را بشکنند و این موضوع، اهمیت بسیار زیادی در پیروزی آمریکایی ها در جنگ اقیانوس آرام با نیروی دریایی ژاپن داشت.
از دید تاریخی، چهار گروه مردم در شکل گیری هنر رمز نگاری دخالت داشته اند: نظامیان، هیئت های سیاسی، خاطره نویسان و واقع نگاران و عاشقان. در این بین نظامیان نقش با اهمیت تری داشتند. در قدیم پیام هایی که باید در یک اداره رمز می شدند تحویل یک کارمند داده می شد و او باید آن ها را رمز و ارسال می کرد. حجم عظیم پیام هایی که در یک روز باید رمز می شد مانع آن بود که بتوان این کار خطیر را به عهده متخصصین معدود این امر قرار داد.
تا زمان ابداع کامپیوتر ها در عرصه یک جنگ واقعی بزرگترین نقطه ضعف، استراتژی رمز نگاری آن بود که همه چیز به سرعت عمل و توانایی کارمند رمز نگار پیام ها منوط می شد. محدودیت دیگر این بود که نمی توانستند به راحتی و سریع یک روش رمز نگاری را به روش دیگری تغییر داد، زیرا این کار نیازمند آموزش مجدد مطالب جدید به منشیان و کارمندان رمز نگار بود. از طرفی این خطر نیز وجود داشت که یکی از کارمندان رمز نگار، روش رمز نگاری را فاش نماید.
پیامی که باید رمز نگاری شود، متن آشکار (Plaintext) نامیده می شود و توسط یک تابع خاص به نام کلید (Key) به متن رمز، تبدیل می گردد. نتیجه فرآیند رمز نگاری متن رمز (Ciphertext) نامیده می شود.
وفایی
مطلب جالبی راجع به رمزگذاری بود و به طور خلاصه رمزنگاری رو توضیح میداد. لطفا راجع به روش های مختلف رمزنگاری هم مقاله ای بنویسید
حمید
در زمان جنگ جهانی خیلی نقش مهمی داشته. میشه گفت نوعی نقش تعیین کننده داشته.
شریفی
حتی عکس هارو هم میشه رمزگذاری کرد
ضیایی
رمز نگاری باید خیلی سخت باشه
رضا
جالب بود بیشتر شبیه یه افسانه میمونه خخخ
doctor web
خب چیزی رو که همه بتونن رمزنگاریش کنن چه فایده داره؟؟ دیگه سکرت نیست که!
سید حسن پور امامی
همه نمی تونن رمز نگاری رو انجام بدن و فقط متخصصین و ریاضی دان های قوی می تونن این کار رو انجام بدهند.